İşte, tarlada, düğünde, dernekte, yasta, savaşta, barışta, sevgide, aşkta, doğumda, evde, sokakta… Her yerde, hayatın her anında ve yaşamın merkezinde…
Dövülen, horlanan, şiddet gören, tecavüze uğrayan, taciz edilen, hapis edilen, sokağa çıkarılmayan, hep şüphe ve hep kıskançlıkla bakılan, yine onlar…
Bu gün 8 Mart Dünya emekçi Kadınlar günü. Bu gün dünya Kadınlarının dayanışma ve kaynaşma günü, bu gün Kadınların cins olarak ayrışma ve kendi hemcinslerini destekleyerek, güçlü bir şekilde ayakta durma günü…
Kadınlarımız mutfakta, aşçı, evde temizlikçi, çocuklarına anne, hastalıkta hemşire, sökük ve yırtıkta terzi, kışlıkta trikocu, eğitimde öğretmen, yuvada sıcak bir kucak…
Şıklıkta bir modacı, güzellikte ise bir makyaj uzmanı, dilleri tatlı, sohbetleri bal şeker Kadınlarımız…
Bu kadar renkli ve bu kadar etkili kişiliklerine rağmen, toplumda hak ettikleri yeri ve statüyü bulamamanın sıkıntısını hep onlar çekmektedir…
Hiçbir zaman, Kadınların dünya ya gelişine sevinen anne, baba olmadığı halde, en çok onlara sahip çıkan ve onların dizi dibinden ayrılmayan Kadınlar olmaktadır…
İş yerlerinde sabırla ve dikkatlice çalışmalarına rağmen ve her türlü ağır, sıkıntılı, ince işin üstesinden gelmelerine rağmen en az ücreti alan ve sosyal güvenceden mahrum bırakılan, yine onlar…
Neden? Niçin? Bu kadar gerekli, bu kadar önemli ve bu kadar elzem olan, Kadınlarımız hak ettikleri yerde ve hak ettikleri değerde değiller?
Bu sorunun cevabını bu gün yani 8 Mart Dünya Kadınlar gününde aramak ve çözmek gerekir. Bu sorunu çözüme kavuşturmak çok önemli ve bir o kadar gereklidir.
Kadınların niteliklerini geliştirmek, bunun için eğitimlerine gerekli önemi vermek ve onların toplumda kendi ayakları üzerinde durmasını sağlamak için, her şeyi yapmamız lazım…
Sadece yılda bir sefer alınacak bir hediye ile, alınacak bir gül ile onları sevindirirken, yıl boyunca onları kahretmek ve işkencelerle sıkıntıya koymak…
Bu günden itibaren gelin onları erkeklerden farklı düşünmeden, hatta bir çok özellikleri ile Erkeklerden üstün olan Kadınlarımıza hak ettikleri değeri verelim…
Onları el üstünde değil baş üstünde, evlerde değil, eğitim, ilim ve irfan yuvalarında görmek için yollarını açalım, onların Namuslarını, kendileri koruyacak bilinç güce kavuşturalım.
Kadınlarımız her zaman en iyi eğitimi, en iyi işi ve en iyi yetkiyi alarak, toplumun daha da gelişmesine, neslin daha faydalı olmasına, dünya nın daha güzel olmasına katkı sağlasınlar…
Bence Kadınların en büyük sorunu ve onların en büyük eksikliği, onları mahrum bıraktığımız, eğitim ve özellikle Kadınlara yönelik kaliteli bir eğitim politikasının olmayışından kaynaklanmaktadır.
Kadınlarımızı ilim ve bilim konusunda, daha ileri düzeyde eğitilmeleri için, öncelikli ve nitelikli eğitim almalarını sağlamalıyız…
Çocuklarının topluma yararlı, sağlıklı birer fert olarak yetiştirmeleri için onlara daha fazla imkan ve fırsat sağlayarak, onların toplumdaki öncü kişiliklerine kavuşmalarını sağlamalıyız…
Hz. Süleyman gibi onları kendi hükümdarlığımız altına alarak yok etmemeliyiz, Belkız gibi onları taht ve saltanat sahibi yaparak, onların dünya ya barış ve sevgi tohumlarını ekmelerine müsaade etmeliyiz…
Eğitimsiz, cahil ve yeteneksiz kalan Kadın saldırgan, sorumsuz ve tehlikeli olduğu gibi, toplumun başına da bela olur!
