Bu hafta başında sizlerle iyi doğru, güzel ve mutlu haberler, yorumlar yapmak isterdim, istemem ve yazmamla olmaz, olmuyor ki…
Bakın dünyamıza, bakın bölgemize ve bakın ülkemize, ülkemizi yöneten ve yönetemeyen siyasilere, ilimizde hakim olan güçlere, onların yönettikleri kurumlara!
Biz Halk olarak çok şanslı ve çok ballı bir halkız, nedenine gelince, bu kadar yanlış ve bu kadar uygunsuz idari ve yönetim altında olmasına rağmen, hala ayakta ve hala canlı olarak yaşıyoruz…
Bu tür kafaların yönettiği bir şehirde, bir ülkede her sabah tek parça ve canlı olarak uyanmamız bile bir mucize, bir şans ve bir Allah vergisi!
Savaşa gidiyoruz, kiminle savaştığımızı bir türlü ifade edemiyor! Siyasilerimiz ve liderlerimiz, bu büyük bir ayıp ve günah değil mi? Biri Şehitler tepesini boş bırakmayız diyor! Diğeri ise şehitler tepesini boş bırakacağız!...
Kayıp canlar ve toprağa düşen hayatlar konusunda bile sağlıklı rakamlar vermekten kaçınan veya bu rakamlara hakim olamayan bir idare ve bir vatanseverlik örneği…
Biz neden İdlib’te can veriyoruz? Sorusuna karşılık tam cevap veremeyen ve lafı ağzında geveleyen bir liderlik yapısı ve kimin yönettiği belli olmayan bir ordu yapısı…
Biz dört tarafı ateş çemberi olan bir ülke haline geldik, bir zamanlar barış ve huzur ülkesi iken on yıl içinde ne oldu, nereye geldik?
Bir taraftan terörle yapıldığı ifade edilen mücadele, bir taraftan sınır dışında başkalarının savaşına gönderdiğimiz asker ve mühimmat!...
Tüm dünyayı saran Corona virüsü, bu konuda bile ülkemizin sağlıklı bilgi verdiğine inanmıyorum, her tarafı kontrolsüz geçişlere müsait olan ve sınırlarımızı çevreleyen tüm ülkelerde, hatta okyanus ötesi ülşkelerde görülmesine rağmen ülkemizde henüz görülmemesi!
Bu kadar güçlü bir sağlık Network una sahip olduğumuza inanmak isterim ama her olayda olduğu gibi olanlar olduktan sonra, suçlu aramaya başlayacağız…
Ülke içinde bu Corona virüsünden daha fazla zarar verecek olan, laik dindarlık ve yumuşak İslam inancının verdiği zarar olduğuna inanıyorum…
Biz bu kadar büyük sorunlarla uğraştırılırken, dünya emperyalist ülkelerin, dövizleri hızla yükselmekte, bizim merkez bankasındaki rezervler ise erimekte…
Hayat pahalılığı ve geçim sıkıntısı artmaktadır, akaryakıta her gün gelen zamlar, o oranda piyasaya yansımakta ve alınan ücretler birkaç ay içinde erimektedir…
Bu gün içinde olduğumuz şartlar ve dünyanın birçok çatışmalı bölgelerine gönderdiğimiz askerler ve mühimmatla, bu mühimmatın tamamı ise dış kaynaklardan elde edildiğini düşünürsek…
Yakın bir zamanda bu bütçenin bu ülkeyi idare etmesinin mümkün olmayacağını çok rahat olarak anlarsınız…
Bizler Büyük Ortadoğu Projesinin son ayağı olarak, bu projenin son darbesini yemek üzere olduğumuz bilincine kimse varmıyor, ne idarecilerimiz, ne de siyasilerimiz…
Ölülerimize şehit desek, onlar ölmedi desek te, yuvalarına ateşin düştüğü ve analarının gözyaşlarının aktığını onların evlatlarının öldüğünü onların en iyi fark ettiğini bilmemiz lazım…
Her tarafımız ateş çemberi iken, hala savaş naraları atmak ve herkese meydan okumak yiğitlik ve cesaret değil, bu çağın yiğitliği barış ve huzur ortamında, halkının, refah seviyesini yükseltmektir.
Önce Allah’ın emri olan Barış dini olan İslam’ın emirlerine uyarak, barışı yeryüzünde hakim kılmamız gerekir, daha sonra Atatürk ün dediği gibi Yurtta Sulh ve Cihanda Sulh şiarı ile iç ve dış politikalarımızı uyarlamamız gerekir.
Bu iki değeri kazanmadığımız sürece, her gün şehitlerimize rahmet edecek ve ülkemizi Allah korusun duasından başka yapacağımız bir şeyimizin kalmayacağını göreceğiz…
Yoksulu ve kimsesizi, fakir ve çaresizi görüyorsunuz, Yunan ve Bulgar kapılarında, gaz ve mermiler arasında çektikleri sefaletleri!
