Bu gün dünya basın çalışanları günü, bu gün vesilesi ile birçok gazeteci ve çalışanlarının sorunları dile getirilmeye çalışılıyor!
Son yıllarda, Basın çalışanının kaldığına inanmıyorum, ya açlıktan veya sefaletten sektörün dışına itilen bu sektör çalışanları, açlık yokluk ve işsizliğin, sektörü oldu bu sektör…
Eline makinayı alan bu işe soyununca, bu işi herkes yapmaya kalkışınca, hiçbir statü ve hiçbir yasal engel tanınmayınca, bu mesleğin ilke ve kurallar ile geleneğine hiçbir saygı kalmayınca…
Bu mesleğin herkes daha ilerisine gitmeye ve herkes bu meslekte, kendi işinin patronu olmaya yöneldi, bu yüzden gazeteciden çok gazete türemeye başladı…
Gazetelerin sayı olarak, nicelik olarak fazla olması, aynı zamanda nitelikli bir mesleki, faaliyet sürdürmenin zorluğunu ortaya koymuştur.
Bu gün her gazete sahibi ve patronu aynı zamanda o gazetenin çalışan ve emekçisi sayılır, nedeni ise karın tokluğuna yapılan bir mesleki faaliyet ve iş patronu vasfı!
Çalışan gazetecinden çok çalışan gazeteci patronu olunca, bu sefer bu büyük patron gurubunun kendi ayakları üzerinde durma sorunu ortaya çıkmaktadır.
Ekonomik olarak, çeşitli kurum ve kuruluşlara veya sermaye sahiplerine bağımlı olan çalışan gazete patronları, işi geçim derdine çevirmeye başladırlar…
Kim daha çok abone verirse, kim daha çok reklam verirse ve kim daha çok imkan tanırsa, onun bir nevi yayın organı olmaya başladılar!
Özgür basın yerine daha çok müşterisini memnun etmeye çalışan Tüccar misali el pençe durmaya ve avuç ovuşturmaya başlayan patronlar…
Bu meslek mensuplarının özgür ve tarafsız basın faaliyeti sürdürmeleri, ilkeli davranarak, hakikat karşısında dik durmaları, doğruları haykırmaları bir bakıma imkansız oluyor!
Bu gün halka hizmet vermek zorunda olan, birer devlet memuru olan idarecilerin elinde birer basit oyuncak haline gelen basın çalışanları patronları, onların her türlü olumsuzluğuna göz yummak zorunda kalıyor…
Biz basın çalışanları veya patronlarının daha nitelikli ve daha ilkeli olmaları için, halka ve kamuoyuna daha yararlı olmaları için, idarecilerin ekonomik tehditlerine boyun eğmemeleri için, ekonomik olarak yeterli ve kimseye muhtaç olmaları nı istiyoruz…
Bir abone korkusu ile bir reklam endişesi ile susturulan basın ın kimseye faydası olamayacağı gibi, kendisine de uzun sürede yararı olmaz.
Biz bu tür günlerin basın mensuplarının bir araya gelerek, bu hayati meselelerini özgürce tartışacakları günler olarak değerlendirilmesini istiyoruz.
Bir araya gelirken, geyik muhabbeti, veya havadan sudan konuşularak, yemek masalarında idarecileri memnun etmeye yönelik günlerden çıkararak, gerçek sorunların tartışılacağı günler olmasını istiyoruz…
Çalışan gazeteciler günü, çalışan gazetecilerin, ekonomik sosyal ve mesleki sorunlarının masaya yatırılarak, sonuç alınacağı günler olmasını diliyorum.
Tüm gazetecilerin çalışan veya çalışmayan, patron veya işçi hepsinin günü kutlarken, tüm camiaya sağlık, mutluluk ve başarılar diliyorum, özgür ve cesur basın günleri dileği ile...
