Buzun erimesi, havanın, suyun ve toprağın sertliğini bırakarak, adeta döllenmek ve doğaya yeni tohumlar salmak üzere, ilahi bir hareket olarak bilinen cemreler, nihayet düşmeye başladı…
Biz İnsanoğlu olarak, doğanın bize sunduğu bu ilahi hareketler sayesinde, yaşam imkanı bulmaktayız, ağacın kuruması, toprağın sertleşmesi, havanın soğuması ile kar, yağmur, dolu, rüzgar…
Bu doğa hareketleri bize ölümü ve ölümden sonra cemrelerin düşmesi ile birlikte yeniden dirilişi göstermektedir.
Çer, çöp, saman olan bitkiler, cemrelerin düşmesi, hava, su ve toprağın yumuşaması ile birlikte, yeniden döllenip, toprağın bağrından filizleniyorlar…
Bu yüzden cemrelerin düşmesi ile birlikte, yeryüzüne yeniden hayat gelmekte ve doğa canlanmaktadır, bitkiler ile birlikte, diğer canlılarda da bu canlılık ve bu enerjik, durum ortaya çıkmaktadır.
Tüm dünya da cemreler farklı anlamlarda anılsa da, özellikle Asya ülkelerinde baharın müjdecisi olarak bilinmektedir…
Bizim coğrafya ya baharın müjdecileri olan cemrelerin ilki havaya düşse de, siyasi havamızdan dolayı bu havayı yeterince soluyamadığımız bir gerçek!
Kısa süre sonra mevsimler bahar girerken, bizim coğrafya da bitmeyen savaşların birine girmemiz an meselesi, o halde bahar bizim için bir Kış olmaya ve doğumdan çok, ölüm anlamına gelecektir!
Allah yeryüzüne ne kadar rahmet ve bereket gönderse de, biz insanoğlu her mevsimi Kış a çevirecek, aç gözlülük ve hırs içindeyiz….
Bu cemrelerin gelişi ile birlikte, coğrafyamıza da, baharın gelmesi, bereket ve bolluğun gelmesi dileği ile cemreler ile ilgili açıklamaları sizlere sunuyorum…
“Cemre, İlkbahar başlangıcında yedişer gün arayla; önce havada sonra su ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık artışı. Arapça olan sözcük kor durumunda ateş anlamına gelir. Mina Vadisi'nde Arafat'tan gelecek taşlarla oluşan yığınlara da "cemre" adı verilir.
Türk ve Altay halk kültüründe ve mitolojisinde İmre (İmere veya Emire) adı verilen cinin neden olduğuna inanılır. İlkbaharda görünüp titrek ışıklar saçarak göğe yükselir. Sonra buzların üzerine düşerek onları eritir. Oradan da yere girer. Bundan sonra ısınmış topraktan buhar yükselir. Emire baharın gelişini temsil eder. Bulgarlarda Zemire olarak yer alır. Anadolu Türkçesindeki Arapçadan gelme Cemre sözcüğünün aslında bu adın benzetme yoluyla değişmiş hali olduğu söylenebilir. İlk cemre 20 Şubatta havaya ve yedişer gün arayla da toprağa ve suya düşer. Zemre ise Kumuk Türkçesinde nem, buhar gibi anlamlara gelir. Tasavvuftaki kor ve ateş kavramlarının mecazi anlamları vardır. Temizlenmeyi ve yeniden doğuşu temsil eden ateş aşk kavramının yakıcılığıyla da yakından ilgilidir.
Türkiye ve Azerbaycan Türklerinin yaratılışla ilgili eski inançlarından kaynaklanan ve Nevruz Bayramından önce, yılın son Çarşamba gününde yapılan "boz ayın dört çarşambası", uygulamasını ifade eden "Cemle" sözcüğü de "Cemre" ile aynı kelimedir. Buradaki "Cemle" de köken olarak "İmir, İmere, Emire" sözcükleriyle bağlantılıdır.”
Biz bu kadar önemli olan bir doğa hareketini ve doğanın canlılığını yeni bir hasat ve üretim, mevsiminde, bol ve bereketli ürünler, bol ve bereketli mahsuller dileriz…
Bu bahar, Aşkın, sevginim, barışın, sevgi ve koklaşmanın baharı olması, insanların huzur bulması ile cemrelerimizi hayırlı olsun…
