Düğünlerde hepimiz iyi hatırlarız, eğlence, coşku, heyecan, adrenalin, gülüşmeler, kahkahalar, süslü püslü elbiseler ve süslü laflar…
Halaylar çekilir, yemekler yenilir, danslar ve pastalardan sonra gelin damat evine, davetlilerde kendi evlerine dağılırlar.
Bu törenlerde, her zaman karlı çıkan ve bir amaç için bir arada olan evlenecek çiftler olurken, davetlilere, ise bir günlük eğlence ve bayram havası…
İşte bizlerde, bu yaz sıcağında, bu sıkıntılar arasında bir bayram geçirdik ki, yediğimiz şekerler, aldığımız baklava ve etli yemeklerden sonra, yani bayram sonrası yediğimiz içtiğimiz, gezdiğimiz yattığımızın hesabını yapma zamanı.
Bayram öncesi asgari ücretin yüzde 35 oranında yükselmesi, anında piyasada kendini göstermesini bayram havasında, tam anlamı ile his ettik!
His ettik etmesine ama yapacak bir şey yok, mecburi bu bayramda, cebimizden ve birikimlerimizden de olsa, bayramı geçirecektik.
Yeni elbiseler, tatlılar, şekerler, etli yemekler, sebzeler ve meyveler… Bunların tamamının bütçemize yüzde 50 oranında bir etki yaptığını, maalesef kazığı yedikten sonra anladık ve sıkıntının farkına vardık!
Bunu tatile çıkacak olanlarda fark etmiş olmalı veya yola çıkmış olanlarda, aldıkları yakıtlardan fark etmiş olmalılar, veya tatil dönüşlerinde anlamışlardır.
Sadece otel fiyatlarına bakacak olursanız, bu asgari ücretin bu sektörde yaptığı büyük ekonomik depremi anlarsınız.
Dört kişilik bir aile bile 90 bin liralık bir beş günlük tatilden faydalanamıyordu, bunun ulaşım ve diğer harcamaları hariç.
Bu zamlar gerçi yabancı turist için çok cazip hale gelmişti ama bundan sonra Akdeniz, ve Ege sahillerinden vatandaşlarımızın yüzde doksanının faydalanması hayal olacaktır.
Sahillerimiz ve devasa turist tesislerimiz sadece yabancılara hizmet verecektir, bu güne kadar yaz tatillerine alışan orta sınıf aileler ise ya borç harç la veya başka yollarla bu alışkanlıklarını sürdürebilecekler.
Asgari ücret ve enflasyon sarmalı ile büyük bir durgunluğa girecek olan ekonomimiz maalesef kısa sürede düzelmesi beklenmiyor!
Gelenler gidenleri aratacak seviyede, yine saraya bağlı ve yine en büyük ekonomistin iki dudakları arasından çıkacak olan emirlere bağlı olarak hareket edecekler!
En iyi yol tabi öncelikle devlet ve kurumlarından başlamak üzere, tasarrufa gitmek ve ayağımızı yorganımıza göre uzatmaktır.
Bu tür tasarruflar önce devletten başlanılmalı ve devletten halka inmelidir, saray sefahat ve israf içinde yüzerse halk hiçbir zaman tasarruf etmez ve israftan geri durmaz, sonuç olarak iflas, sıkıntı ve isyan!
