Engelliler haftasında engelleri kaldırmak ve engellilerin hayatını kolaylaştırmak için neler yapılması gerektiği üzerinde uzun bir süre durmak istiyorum…
Bizler engelli denilince bir uzvunu, bir organını, vücudunun herhangi bir parçasını kaybedenleri hep anımsarız, evet insanın bir uzvunu kaybetmesi halinde, eksik ve engelli bir yaşama mahkum olduğu doğrudur.
Bu tür insanlarımızın bu eksiklerinin hayatta onlara engel olmaması için özellikle başta devlet, sonra da tüm insanlara görev düşmektedir.
Bu tür engelli insanlara karşı öncelikle ön yargılardan kurtulmamız gerekir, onların iş yapamaz ve işe yaramaz oldukları fikrini bir taraf bırakarak, onları yaşama kazandırmalıyız…
Onlarında çalışma, okuma, yeme içme ve diğer tüm sosyal faaliyetlerden yararlanma hakları vardır, bu haklarını kullanmaları için onların önündeki engelleri kaldırmaya yardımcı olmamız gerekir.
Bina girişlerinde, yaya kaldırımlarında, toplu yerlerde, sinema ve tiyatrolarda, spor salonlarında, okullarda ve atölyelerde…
Ama en önemli önlem ve kalıcı olanı ise her alanda engel ve engellilere karşı onlara yardımcı olacak, toplumsal bir eğitim düzeyinin yakalanmasıdır.
Bizler toplum olarak, bir birimize karşı engelleri kaldırmaya yönelik bir bilince kavuşmadığımız sürece engellilere hayatı kolaylaştırmamız çok zor olur…
Aklı başında ve normal sayılan insanların oluşturduğu yanlış algılar ve görevlerindeki sorumluluk anlayışının yanlışlığı nedeniyle hepimiz hepimize engel olma potansiyeline sahibiz…
Yaptığımız iş ve görev icabı yetkilerimizin iyi anlaşılamaması, yetkilerimizi yerinde kullanamamamız
Veya yetkilerimizi sırf insanlara engel olma yönünde kullanmamız…
Örneğin son zamanlarda, pandemi nedeniyle, getirilen yasakların, anlam ve önemini bilmeden, her önüne gelene yüksek miktarda cezalar yazılması ile insanların yaşam ve iş hayatına engel olunması…
Bir maskenin nerede nasıl ve ne amaçla takılacağını bilmeyen bir kolluk gücü yetkilisi sokakta her yakaladığı maskesize ben anlamaz merkez anlar zihniyeti ile yüksek miktarda cezalar kesmesi…
Örneğin, bu ramazan ayı içinde iftardan sonra herkesin, yediklerini sindirmek ve biraz nefes almak, için dışarı çıkma ihtiyacı duyması, ayrıca esnafın 12 ay boyunca beklediği bayram alışverişinin yapılması için, gözünü diktiği akşam alışverişinin tam başlayacağı günlerde…
Esnafa ve halka akşam saatlerinde alışveriş merkezlerine giriş çıkışın yasaklanması, gibi insanlara sırf engel olmak için, onların huzurunu kaçırmak için engeller koymak!
Üstelik tüm dünya da ve tüm yurtta engeller ve yasaklar kaldırıldığı bir zamanda bizlere yeni engellerin dayatılması…
İşte bu uygulama neye benziyor biliyor musunuz? Bunun anlamı savaş bittikten sonra silah aramaya çıkmaya benzer!
Bizler yerinde ve zamanında alınan tedbirler, hatta ömür boyu alınacak tedbirlere mantık ve akıl çerçevesinde her zaman razıyız, baş göz üstüne deriz…
Ama hayatı zorlaştıracak ve ekonomik sosyal yaşamı sıkıntıya koyarak engelleyecek, akıl ve mantıktan uzak olan tedbirler, fayda yerine zarar verecektir.
Biz tüm engellere karşı öncelikle eğitim ve eğitimin yaşama geçirilmesi için mantıklı yönetim şekline ihtiyacımız vardır.
