Mevsim yaz ve sıcaklar pik yapmış, bu bunalım yalnız havadan kaynaklanmıyor, ekonomik, siyasi ve sosyal bunalımlar eklenince sanki bu yaz ve bu sıcaklar bitmeyecekmiş gibi.
Veliler, yani aile reislerini derin bir düşünce almış uzaklara götürüyor, sınavı kazanan gençlerin ailelerinin derdi başka, kazanmayanların bambaşka…
Bu yıl Üniversiteye gidecek, gençlerimiz maalesef tam bir karamsarlık içinde, geçen gün sınavı kazanan bir genç kardeşimizin velisi beni arayarak sitem ediyordu, bu memlekette burs verecek bir kapı yok mu? Diye soruyordu.
Ben de bu memlekette işinden memnun ve geleceğini gören iş adamı kaldı mı, burs veren iş adamı olsun diye cevap vermek zorunda kaldım.
Büyük metropollerde kiralar, kiraya giremeyenlerin ise yurt masrafları astronomik rakamlarda, birde bunların çarşı Pazar, yeme içme masrafları, ücretli birinin öğrenci dışarda okutması mümkün değil.
Ya sınavı geçemeyen ve hiçbir yere yerleşemeyen öğrenci velileri, bu velilerin derdi ve endişesi farklı değil, onlarında gelecek endişesi ve ekonomik sıkıntılar hesabı var.
Çocuğu üniversite sınavını kazanamayan veli ve aileler ise yeniden dershane, yeniden ders çalışma ve derse materyalleri, arkadaş buluşmaları ve harçlıklar…
Yani çocuk dışarıda da olsa yüksek masraf, evde de olsa yüksek masraf, hatta birçok veli çocuğu için çalışacak part time bir iş arama çabaları onları birçok kapıya muhtaç ediyor.
Ekonomik endişeler bunlarla bitmiyor ve sıcaklar da bir türlü geçmiyor, sıcak havalarda bu tür düşünceler insanları bunalıma sürüklüyor.
Bu son ekonomik koşullar tıpkı Corona salgını dönemi gibi herkesi ya eve bağlamış veya sokaklarda başıboş dolaşmaya mahkûm etmiş.
Sokaklarda başı önünde ve kendisi ile konuşan insanlar gördüğünüzde bilin ki sıcaklardan bunalmış ve ekonomik krizden sıkılmış, depresyon geçiren vatandaşlardan biri…
Bu sistemin işkenceye dönüşmesinde ve ekonomik krizin bizi sıkıntıya koymasından sorumlu olan siyasiler ise hiçbir şey yapamamanın çaresizliği içinde, siyasi mevkilerini koruma peşinde.
Siyasiler iş ve işlemler için gelen vatandaşları görmek bile istemiyor, onlarda mevki ve makamlarını korumak için ya Hac a gitmek veya sakal bırakarak inzivaya çekilmeyi tercih ediyor.
İlin siyasileri, hangi kurum ve kuruluş ne kadar işçi alımı veya personel alımı yapıldığını, hatta kurumların idarecilerini bile tanımamaya başladılar.
Vatandaşa karşı kör ve sağır numarası yapan siyasiler, basından duydukları bazı haberleri şaşkınlıkla karşılayarak, bu olup bitenlerden de basını sorumlu tutuyorlar.
Ekonomik sıkıntı ve pahalılık konularında işi Allah havale eden siyasiler, diğer konularda ise saraydan gelecek işaretleri bekliyorlar.
Ama iş onların siyasi hayatlarını ilgilendiren konuya gelince, nereden nasıl oldu, kim yaptı hesabını araştırmak için her türlü siyasi manevrayı yaparlar.
Özel idareden, Üniversiteye, T.P.A.O bölge müdürlüğünden, Belediye ye kadar siyasilerin kontrolünden çıkan bu kurumlar Ankara merkezli ve talimatlı personel alımlarını, il başkanı ve milletvekilinin gözüne bile bakmadan gerçekleştiriyorlar, onlar da sakal uzatıp sabır çekiyor!
