Aracını hareket ettirmek isteyen vatandaşlar akaryakıt almak zorundadır. Son gelen zamlar ile vatandaşlar araçlarını kullanamayacak hale geldiler.
Oysa vatandaşlar aldıkları her litre için ülke bütçesine vergiler vererek katkı sunmaktadırlar.
Artan akaryakıt fiyatları ile vatandaş aracına akaryakıt almayacak hale geldi. Araçlarını kapılarının önüne çekerek kullanmamayı tercih etmektedirler. Alınamayan her litre benzinde vergiler ödenmeyeceği için bütçede açık oluşacaktır. Bütçede para olmaması, zamların ve vergi artışlarının sık aralıklarla yapılması demektir. Sorunlar çözümlenmediği sürece kısır döngü devam edecektir.
Araç sahipleri araçlarını aldıktan sonra harcama yapmazlar kaidesi yoktur. Kullanım sebebi ile arıza yapan, kaza geçiren, motor arızası yapan her araç sahibi sorunu gidermek için harcama yapar. Buda piyasada çalışan esnafın kazanması manasına gelir.
Araç sahipleri sadece oluşan arızalara için masraf yapmazlar. Araçlarının sigortalarını, vergilerini fenni muayyenlerini yaptırarak ta ödemeler yaparlar. Bu da ülke bütçesine azımsanacak oranda katkı sunmak demektir. İstisnasız araç kullanan her vatandaş yıllık en az 5.000 lirayı ödemek zorundadır. Bu lüks ise vatandaşın fedakârlığı nasıl açıklanabilir?
Ramazan ayının ikinci günündeyiz. Esnafın beklentileri gerçekleşir mi bilinmez. Görünen o ki vatandaşların ramazan ayındaki beklentileri hayal kırıklığı ile sonuçlanacak. Bütün harcamaları kısan vatandaşlar temel gıda maddelerinde kısıtlama yapmazlar.
Ancak!
Piyasa fiyatları yüksek olunca ihtiyaçlar doyumluk değil tadımlık olarak giderilmek zorunda.
Bu gidişle ramazan ayı benzerini sorunları sonraki aylarda da yaşanacak.
