Mülteci olmak kader mi, yoksa insanoğlunun ihmal ve aç gözlülüğü mü? Bunun cevabını araştırmak ve bu konuda bir sonuca varmak hepimizin görevi olmalı…
Yarın dünya mülteciler günü ve biz bu gün mülteci durumunda olmasak dahi, yarın olmayacağımız anlamına gelmiyor!
Bu coğrafya da mülteci olmak her an ve her zaman mümkün olan bir yaşam tarzı, bazen dış güçler bazen iç mihraklar, bazen ekonomik, bazen siyasal, bazen de sosyal nedenlerle hepimiz birer mülteci adayı olduğumuzu unutmamalıyız…
Kayıtlara göre 3.5 milyon Suriyeli mülteci 2011 yılından beri ülkemizde yaşamaya başladılar, bunların bu haline yaşama denilirse tabi!
Bölgemizde ve dünya nın tamamında hiçbir ülkede, doğru dürüst bir mülteci planlaması ve programı mevcut değildir.
Afrika da kuraklık ve açlık sorunu ile başlayan bu insanlık dramı, Afganistan da iç savaş İran da siyasi nedenler ve Irakta ekonomik nedenlerle daha önce şahit olduğumuz mültecilerin, özellikle Suriye savaşı ve İşit katliamları ile doruk noktasına ulaştı…
Bu insanlık dramına maalesef dünya ülkeleri çok duyarsız kalmakta ve bu insan kitlesine akıl almaz sıkıntılar çıkarılmaktadır…
İnsan tacirleri ve mafya nın eline düşün bu insanlar, ya araçlarda boğularak, ya denizlerde boğularak, veya açlık ve soğuktan halsiz düşerek ölmekte, tüm dünya bu vahşete seyirci kalmaktadır.
Dünya nın tuzu kuru, ekonomik yönden rahat yaşam koşullarına sahip ülkeleri, hem yaşam koşullarının etkilenmemesi, hem demografik yapının bozulmaması için bu insan kitlesini sınırlarından içeri sokmamaya çalışıyorlar.
Reel düşünülecek olursa, kapitalist düşünceye göre bu haklı bir mantık gibi gelebilir, ancak insani ve vicdani düşünülecek olursa, mantık almıyor…
Bizler on yıla yakın barındırdığımız 3.5 milyon mülteci ile rahatsız olduğumuz ve ekonomik, sosyal, hatta siyasal yönden olumsuz etkilendiğimiz, bir gerçek…
Bu kadar insanı ne besleyecek maddi imkanımız, ne okutacak okulumuz, ne barındıracak, binamız, ne de işe yerleştirecek iş yerimiz var!
Buna rağmen zor koşullarda bunları açlıktan ölmeyecek şekilde barındırmaya çalışıyoruz, oysa okul, hastane ve istihdam sorunlarını çözmemiz mümkün değil.
Bu yüzden ben mülteci sorunlarının çözümünü ülkelerinde bulmaktayım, savaşların önüne geçmek, var olan kitleleri geri dönmeleri için sosyal, ekonomik ve siyasal şartları düzelterek, onların başka yer ve diyarlardan umutlarını kesmemiz gerekir.
Dünya emperyalizmi, bir an önce bu mülteci kitlesini vatanlarına topraklarına geri göndermek, o toprak ve vatanlarında onlara sağlıklı yaşam koşullarını hazırlamak zorundadır, bu fikir ve düşünce hakim olmadığı sürece, bu dram sürecek ve bu çileler çekilecektir…
