Hepimizin gözü ününde dönüyor tüm olan bitenler ve biz yani halklar olarak hiçbir sözümüz ve hiçbir bilgimiz geçmiyor!
Yıllardan beri bizi düşman halklar olarak çarpıştıran ve bizi düşman iki ulus haline getiren güçler bu gün tam tersini yapıyorlar!
Bizim gözümüzün içine baka baka, bize bu güne kadar dökülen kanlar ve gözyaşlarına rağmen, zindanlarda esirler ve dağ başında telef olan gençlere rağmen bizi inadına kardeş yapmaya çalışıyorlar!
Biz halk olarak bu olanlara sadece seyirci değil aynı zamanda birer figüran olarak rol almamızı istiyorlar, hatta bizi işin içine sürüklüyorlar!
Yıllardan beri kanlı bıçaklı ve ağzı küfürlü, hakaretli olan bu siyasi cenah, özellikle necis bir yaratık gibi gördüğü siyasilerin elini tutarak bir günde cici kardeş oldu!
Bununla yetinmeyen milliyetçi ve faşist söylemleri ile rekor kırmış biri, bölücü terör örgütü kurucusuna gel meclise diyerek onu davet etti!
Bu laflar ve bu söylemlere ise maalesef her iki tarafın halkları sadece hayretler içinde izlemeye başladı!
Bu mucizevi olay nereye kadar gider ve ne ile sonuçlanır, bunun sonuçları kanlı mı, kansız mı olur diyerek sessizce izlemede…
Son günlerde ise işi sanki çıkmaza sokmuşlar gibi görünüp karşılıklı kur yaparcasına, işi ağırdan almaya başladılar!
İşi aceleye getirmek istemeyen devletimiz, biraz daha temkinli olurken, örgütümüz peş peşe, halka rağmen ve üyelerine rağmen çok ilginç kararlar alıyor.
Ben silah bırakmam, ben kongre yapmam diyen örgüt bir gün uyandık, gördük ki, her şey olup bitmiş bile, kurucu lider acaba ne ara nasıl ve ne şekilde kongreye katıldı?
Bu soruların cevabı yok, kim nasıl ve ne şekilde süreci yürütüyor, bilinmiyor, yarın ne olacak kimse bilmiyor, ama bir süreç işliyor.
Halkların gözünden uzakta ve halka rağmen, biz nasıl bir kardeşlik hukuku içinde bu süreci yürüteceğiz bize soran yok!
Son aşamada ise devletimizden bazı adımların atılması beklenirken, devlet ayak sürüyor, ama galiba bu sürecin esas sahipleri buna fazla müsaade etmeyecekler!
Bir sabah kalktığımızda ise cezaevleri boşaltılmış ve Kürt sorunu çözülmüş olarak görsek şaşırmayacağım.
Zaten bizim devletimiz isteseydi, bu kadar savaş ve kavgaya, bu kadar kan ve gözyaşına gerek olmadan bu sorun çözülürdü.
Bizim örgüt kurmamıza ve dağa çıkmamıza gerek kalmadan, Kürtlerin demokratik hakları tanınır ve onlarda birinci sınıf vatandaş olabilirlerdi.
Ama bu siyasilerin işine gelmezdi, bu şekilde sömürü ve zenginlik, hâkimiyet ve güç toplamazlardı, bu kadar kaynak bazılarının cebine akmazdı.
Bu günün zengin siyasileri bu konunun çözülmemesi ve sürmesi ile bu hale geldiler, ama bu gün deniz bitti ve kara göründü!
