Bu hayattır. Mevsimleri bir dönemlik yaşatır. Çocukluk yıllarını saymazsak, gençlik yılları bahar aylarıdır.
Her şey muhteşemdir.
Hiç bitmeyecek sanılır. Yaş ilerledikçe temponun düştüğünü hissetsek bile devam ederiz hayata. Yaş kemale erdiğinde hazan mevsimi başlamıştır.
Bedenimiz bize bazı sinyaller yollasa da biz bahar havasını etkisindeyizdir.
Karlar yağdığında saçlara tedirginlik başlar. Dönüşü olmayan bir dönemdeyiz artık.
Bütün aktiviteler kayıptadır.
Nasıl geçti bunca zaman deriz. Uzun ve meşgaleli yaşam anıdır artık. Birçoğu da unutulmuştur.
Veya hatırlanmak istenmediğinden hafızamızdan silinmiştir.
Hayatın tümü, mevsimleri bir kez yaşatır.
Tekrarı yoktur. Tam da bu sebepten üzülmeye değmez diyerek tüm yaşananlara buruk bir gülümseme yollamalı. Geldik gidiyoruz. Bir hoş seda bıraktıysak, yaşamın hakkını vermişiz demektir.
Benim kendimden yana pişmanlığım keşkelerim olmadı olmayacak.
Olanları da aklı ve mantığım doğruladığı için yaptım. Sorumluluğu üstlendim.
Hastalık konusu insanlar içindir. Yaşamda olacak. Geçim sıkıntısına gelince. Bu beni gelecekten umudunu kesen evlatlarımızın endişelerinin yanında yok saydığım sorunlar arasındadır. Biz az ile yetinen neslin insanlarıyız.
Yeni nesil bunu bilmez.
Sabrı birileri bana telkin etti diye kabullenmem. Benim istediğim kral sofrası değil.
Olmayacakta.
Yoksullu aşağılayanlara tepki koyarım.
Sorumlu kendileri olduğu halde pişkinlik yaparak vatandaşa sabır telkin edip itibardan ödün vermeyenler.
Kul hakkı yiyiyorsunuz, sizin vicdanınız yok mu diyorum? Evet! Onların vicdanları cüzdanlarının doluluğu ile bağlantılıdır. Hasılı yeni doğmuş çocuğuna süt alamayan ebeveyn, okul okuyup iş bulamayan genç, günün yarısını fırın önlerinde askıda ekmek bekleyip günün geri kalanını pazarcının satamadığı meyve sebzeden toplayarak yaşayanların varlığını yok sayanlaradır tepkim.
Yaşama son nefesi vererek bir gün gideceksek her şeyimizle dürüst olmak gerektiğine inanırım.
Bunca sorun varken benimkinin esamesi bile okunmaz.
Acı çeken birilerini görüp, içi titremeyen biri, insanlığını sorgulamıyorsa tüm yaşamını boşa harcamıştır.
Kimse bu dünyaya baki kalacak diye gelmedi.
Bunu bilerek hareket edilmelidir. Mal, mülk, para, evlat aşiret. Hepsi hikaye.
Dönüş yaradanadır.
