Bizim inancımız gereği yemek yeme sıkıntımızı daha önce söylemiştim, Mc Donalds’ın balığı veya tavuğunu tercih ediyorduk ve seyahat boyunca bu yemeklerle beslendik.
Ancak yemek bitince ve arabamızın başına gelince ilginç bir sorunla karşılaştık. Aracımız çalışmıyor ve sürekli bir uyarı veriyordu.
Dakikalarca bununla uğraştık ve en sonunda beceriksizliğimizin farkına vararak aracımızı çalıştırarak tekrar yola koyulduk.
Saatler geçmişti ve açık hava yerini bulutlu yağmurlu bir havaya bırakmıştı. Silecekler son hızla çalışıyor, yolda sis ve pus görüş mesafesini düşürmüştü.
Eski ve bakımsız olan bu otoban bizim otobanların yanında köy yollarına benziyordu. Otobanın etrafını tel örgü yerine, tahta kalaslarla çevrelemiş ve yeşile boyamışlardı.
Tahta çitlerin arkasında ise akan nehirler, devasa ağaçlardan oluşan yeşil örtü hiçbir şey görmemize müsaade etmiyordu.
Ancak otobandan çıkınca, kasabalar ve evler görebiliyorduk. Bu bölgede özellikle Karadeniz Bölgesi gibi evler tek katlı ve bir birinden uzak veya dubleks şeklinde çatılı evlerdi.
Binalara rastlamak mümkün değildi, kasaba ve şehirler hariç. Bu eyaletin eğitim kasabası olan Amherst’e akşam saatlerinde vardık.
Bu kentte turist ve ticaret amaçlı seyahatler yapılmamasına rağmen çok modern ve luks otelleri vardı. Bu oteller sadece öğrenci ve aileleri için yapılmış otellerdi; Kayıt ve mezuniyet dönemlerinde bu otellerde yer bulmak mümkün değildi.
Bu kasabadan üniversite yerleşkesini çıkarsanız tam bir çiftçi kasabası olarak görebilirsiniz. İnek ve koyun sürüleri, çok geniş otlakları ve çiftliklerinde her zaman doğal süt ve süt ürünleri hem de köy yapımı, aynı zamanda köy yapımı taze sütten dondurma yemek mümkün oluyordu.
Bu kasabaya yolunuz düşerse köy usulü el yapımı sütlü dondurmalarını yemenizi tavsiye ederim tabi külahta ve yalamalı bir şekilde yemenizi öneririm. Çünkü çabuk eriyen bir dondurma…
