Gazeteciler bayram eder mi? Gazeteciler eğlenir ve tatil yapar mı? Gazeteciler gönüllerince yaşam standartlarına ulaşır mı?
Ben 21 Mart Dünya gazeteciler günü münasebeti ile bu sorulara gerçekçi cevaplar vermek isterdim. Evet gazetecilik ve gazeteciler herkesin gözünde en mutlu en huzurlu ve en şanslı kişiler olarak görünebilir.
Ama bu hiçte göründüğü gibi değildir. Gazetecileri gazeteciler bayramında kutlayanlar bile onlardan en fazla rahatsız olanlar olduğunun bilinmesini isterim.
Son yıllarda medya ve gazetecilik sektörü çok fazla gelişerek, adeta çağ atladığını söyleyebiliriz, ama bu kadar ilerlemeye rağmen maalesef gazetecilerin sorunları, çoğalarak büyümektedir.
Gazetecilik sanal dünya nın gelişmesi ve ilerlemesi ile farklı bir boyuta ulaşmış ve bir Facebook hesabı olan herkesin veya bir Tweet hesabı olan herkesin kendini gazeteci sandığı bir döneme girmiş bulunmaktayız.
Bu yüzden gazetecilik mesleğini sürdürmekte olan, bu meslekten ekmeğini kazanan, meslektaşların işi daha da zor olmuş, sıkıntıları artmıştır.
Meslektaşlarımız daha hızlı haber ve daha kaliteli yayın için adeta zaman ve sermaye ile yarışmaktadırlar.
En kısa zamanda, en hızlı haberi ulaştırmak ve en kaliteli cihazlar kullanarak, daha fazla görsele önem vermek zorundalar…
Bunun yanında, haberi tarafsız vermek ve ihtiyacı olan maddi imkanlara kavuşmak için kimseyi üzmemek zorundadır.
Eleştiriye tahammülü olmayan bir toplumda yaşadığımız için, özellikle idari makamlarda ve maddi imkanların ellerinde olduğu idarecilerin kesinlikle eleştirilmemesi gereken bir zamanda…
Her yaptıklarını süslü göstermek ve her usulsüzlüklerini büyük bir ustalıkla gizlemek zorunda olan, gazetecilerin, mesleklerinde adeta cambazlık yapmaktadırlar…
Bu meslek mensuplarını anlamak ve onların sıkıntılarını bilmek çok zor, çünkü birer eleştiri mesleğine sahip olan bu bireyler, maddi olanaklar ve sıkıntılar için birer yalaka olup çıkmaktadırlar…
Bu yüzden toplum karşısında inandırıcılıklarını yitirmek ve idareciler tarafından ise itibarlarını yitirmektedirler…
Buna rağmen istedikleri hayat şartlarına ve huzura kavuştukları iddia edilemez, hiçbir zaman ağız tadı ile bir gazetecilik bayramını kutladıklarına şahit olamazsınız…
Öncelikle ve özellikle bu meslek mensuplarının, bu kötü hayat şartlarından kurtarılması gerekir, Halk gazeteciliği yapmaları için maddi imkanlarının düzeltilmesi şarttır.
Bir reklam, bir ödül veya bir takdir toplamak için idarecilerin dizi dibinden ayrılmayan, maddi olarak bağımsız olamayan gazetecilerin özgür bir basın görevi yapmaları beklenemez.
Birçoğu karın tokluğuna çalışırken, birçoğunun sosyal güvencesi bile bulunmamaktadır. Çalışanların birçoğu yeterli ve doyurucu ücret bile alamamaktadır…
Bu yüzden bir habere gidince haberden ziyade, haber olanın maddi imkanlarına ve ondan gelecek faydaya dikkat etmektedirler…
Haberden ziyade haber olanın yaklaşımına göre haber yapılmakta ve her haberin ardından iç huzursuzluğu yaşamaktadırlar…
Bu bayramda ve diğer bayramlarda, özgür bir gazeteciler bayramı kutlamak istiyorsak, özellikle gazetecilerin maddi ve sosyal ihtiyaçlarının karşılanacağı ve mesleklerinin, meslektaşlarını n yasal bir güvenceye alınacağı düzenlemelerin yapılması şart.
Tüm meslektaşlarımın bayramını kutlarken, daha özgür ve daha demokrat bir ortamda, hep beraber nice bayramlara…
SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?
