Son zamanlarda ülkenin birçok yerinde, yerel yönetimlerce estetikten uzak anlamsız heykellerin yapıldığı ve bu tür yapılara milyonlarca paranın harcandığı görülmektedir.
Bir şehrin veya bölgenin sembolü adına yapılan bu çalışmalara, özellikle sosyal medyadan da takip ettiğimiz üzere çok büyük tepkilerin olduğu anlaşılmaktadır. İşin en kötü tarafı da bu eserlerin çok çirkin, anlamsız figürlerden oluşmasının yanında, ödenen büyük paralar, adamı adeta çileden çıkarma noktasına getirmektedir.
Özellikle son günlerde Diyarbakır da yapılan ve daha sonra tepkiler üzerine kaldırılan heykellerden tutunda, Türkiye’nin değişik bölgelerinde benzer hikâyelere rastlamak mümkündür.
En basitinden Ankara’da yapılan devasa park ve parkın içindeki tüm heykellerin çöpe atılması gibi. Belediye başkanlıkların el değiştirmesi ile birlikte daha önce yapılan birçok yapının yeni gelenlerce kaldırılması veya o şehrin sembolleri üzerinde yeni heykel arayışlarına girip farklı heykeller dikmek ve büyük paralar harcamak hangi akılın karıdır?
Ülkenin büyük ekonomik sıkıntılar ile uğraştığı bir dönmede gereksiz ve estetikten uzak yapılara harca yapmak, insanların bunlar üzerinde prim kazandıklarını düşünmeleri gerçekten de çok acı olması gerek diye düşünüyorum. Bir insanın itibarı, başarısı insanlığa yaptığı ve kazandırdığı eserler ve iyi şeyler ile mümkündür.
Türkiye’nin idare yapısına bakıldığında yereli ilgilendiren birçok önemli karar ile birlikte, bazen de yerelde de çok rahat çözülebilecek sorunlar ile ilgili kararların bile Ankara’dan alınması, süreci uzattığı gibi bazen de çok anlamsızlaşabilmektedir.
En önemlisi bir ildeki kurumların bütçelerinin ayrı ayrı olması ve bir birlerinden bağımsız harcama yapabilmeleri sonucunda, kabiliyetsiz yönetici ve idarecilerin kendi başlarına aldıkları kararlar neticesinde adeta ülke sermayesinin boşa harcandığı görülmektedir.
Şehirdeki bir caddenin 5-10 yıl içinde defalarca bozulup yapılmasından tutunda yeni bitmiş bir kamu binasının ertesi seneye bakım onarım tadilatına alınması vb. gibi birçok örneği sıralamak mümkündür.
Belediyenin, üniversite ve diğer kamu kurumalarının ayrı ayrı harcamalar yapması bazen gereksiz birçok yapının oluşmasına neden olduğu bir gerçektir.
Örneğin, üniversitesi en altta sürünürken, milli duygular adına devasa bayrak direkleri yapmak ya da tarihte önemli yer tutmuş kişiliklerin heykellerini dikmek gibi örnekleri sıralamak mümkündür.
Acilen bir ildeki tüm harcamaların tek kalemde toplanması, belediye başkanlıklarının kaldırılarak, bir şehir için harcanacak paranın tek elde yönetilmesi sağlanmalıdır. Bu şekli ile keyfilik olacak ise de en azında bir kişinin keyfiliğine katlanırız.
Yok, rektör ayrı, belediye başkanı ayrı, vali ayrı bir harcama içine girdiği zaman, maalesef bazen de gereksiz durumlar ile karşılaşmak mümkün olabilmektedir. Yada halk tabiri ile yapacak ise bir kişi yapsın kardeşim …..
Eğer, yönetimde ve bütçede birlik sağlanmaz ise, bir şehre yapılacak yatırımlar için kesinlikle yatırım koordinasyon merkezleri kurularak, o şehirdeki önceliklerin neler olduğu tespit edilmeli ve öncelik sıralamasına göre yatırımlar gerçekleşmelidir.
Ayrıca belediye başkanlıklarına borçlanma sınırlandırması getirilmeli, her başkan kafasına göre borçlanma yapmamalıdır. Yapacak ise de, bütçesine orantılı olacak şekilde yapabilmelidir.
Uzun lafın kısası hatırlanmak, insanlara faydalı olabilmek için güzel eserler ile birlikte insanlığa faydalı projelere imza atılmalı, ülke kaynaklarının boşa harcanması önlenmeli, lüks, şatafat ve diğer harcama kalemlerini düşürmemiz gerekmelidir. Bir insanın ve ülkesinin itibarı güçlü demokrasisi ve ekonomisidir.
Yoksa heykel dediğiniz nedir ki?
