Son yıllarda Türkiye’nin şehir manzarasında büyük bir değişim yaşanıyor.
Gökyüzüne uzanan betonların arasından yeşil bir nefes gibi yükselen Millet Bahçeleri, artık sadece birer park değil; adeta sosyalleşmenin, dinlenmenin ve biraz olsun gündemin dışına çıkmanın adresi haline geldiler.
Asıl bütçenin üretim ve istihdama yönelmesi gerektiğini düşünüyorum.
Ekonomik dalgalanmalar, hayat pahalılığı, zaman zaman can sıkan gündemler derken… İnsanlar da doğal olarak bir nefes almak istiyor canım. Tam bu noktada, çimlerde uzanmak, ağaçların gölgesinde piknik yapmak, kek ve meyve suyuyla minik bir kaçamak yaşamak, püskevitler yiyerek çimlerde yuvarlanmak artık bir lüks değil, bir ihtiyaç haline geldi.
Millet Bahçeleri bu ihtiyaca güzel bir cevap gibi.
Kimileri çocuklarıyla salıncakta sallanıyor, kimileri kitap okuyor, kimileri de sadece gökyüzüne bakıp dalıyor. Hatta arada kendini çimlerde yuvarlayanları bile görebilirsiniz.
Çünkü bazen en iyi terapi doğada olmak. Ekonomi derslerini bir kenara bırakalım; yeşil alanlarda geçirilen birkaç saat ruh sağlığına da birebir.
Öncelikle ruh sağlığımız olmalı…
Bu projelere bakınca akla şu geliyor:
Yatırımı sadece sanayiye, üretime yapmak değil; insanların moralini yükseltecek, sosyal alanlar sunacak adımlar da bir o kadar önemli.
Parklar hemen karşılık veriyor; açılışla birlikte vatandaşların ilgisi, çocukların kahkahası, yaşlıların yürüyüşleri başlıyor.
Vatandaş çok mutlu…
Peki ya geçim derdi? Elbette herkesin aklında. Ama çimenlerin üstünde otururken, belki de biraz olsun gündemden uzaklaşmak, yüzümüzü doğaya çevirmek de bir ihtiyaç. Spor salonuna gitmeden yürüyüş yapmak, meditasyon uygulaması indirmeden doğanın sesini dinlemek…
Kısaca: Hem ekonomik, hem ekolojik.
Evet, daha fazla üretim, daha fazla istihdam elbette çok önemli. Ama hayat sadece çalışmakla geçmiyor. Arada durmak, nefes almak, oturup etrafı izlemek de bir hak. Ölümlü dünya…
Türkiye yeni bir sosyal denge modeli geliştiriyor belki de:
Çimlerde Yuvarlanma Ekonomisi.
Kim bilir, belki de bazı çözümler yüksek binalarda değil, alçak gönüllü parklarda gizlidir.
Haydi millet, biraz çimlere!
Gökyüzü hepimizin.
