Eski bazı siyasetçi ile bilim insanı demokrasi platformu adı altında bir araya gelip bir adalet ve barış çağrısı adı altında bir bildirge yayınladılar.
Bildirgeyi özetleyecek olursak; Toplumların huzurla var olabilmesi için yalnızca ekonomik refah ya da güçlü bir devlet yapısı yeterli değildir. O yapının ruhunu besleyen iki temel değer vardır.
Bunlar adalet ve barıştır. Demokrasi Platformu’nun da altını çizdiği gibi, adaletin olmadığı yerde güven, barışın olmadığı yerde ise gelecek inşa edilemez.
Bugün yaşadığımız coğrafyada adaletin sadece mahkeme salonlarında değil, gündelik hayatın her alanında hissedilmesi gerekiyor. İş yerinde, okulda, sokakta, siyasette…
İnsanlar kendilerini eşit ve özgür hissetmediği sürece, demokrasi kâğıt üzerinde varlığını sürdürebilir, ama halkın yüreğinde yer bulamaz.
Barış ise yalnızca savaşsızlık değildir.
Barış, farklı düşüncelerin bir arada yaşayabilmesi, insanların kimliği, inancı ya da düşüncesi nedeniyle ötekileştirilmediği bir düzeni işaret eder.
Toplumsal barışın olmadığı yerde bireysel mutluluk da mümkün değildir.
Bugün bu topraklarda yaşayan herkesin ortak görevi, “biz” duygusunu korumak olmalı. Bunun için adalet talebini yüksek sesle dile getirmek, barışın diliyle siyaset yapmak gerekiyor.
Öfkenin, nefretin ve kutuplaşmanın yerine empati, dayanışma ve diyalog kültürünü koymak zorundayız.
Çünkü unutmayalım:
Adalet olmadan barış, barış olmadan da demokrasi olmaz.
Vatandaşlara: Günlük hayatın içinde adaleti ve barışı savunan dili tercih edin. Nefret söylemine değil, diyaloğa alan açın.
Siyasetçilere: Kutuplaştırıcı üsluptan uzak durun; çözüm odaklı ve kapsayıcı bir politika dili geliştirin.
Kurumlara: Adil, şeffaf ve eşitlikçi uygulamalarla topluma güven verin; ayrımcılığın her türüne karşı durun.
Medya’ya: Gerilimi körükleyen değil, toplumsal barışı pekiştiren yayın anlayışını benimseyin.
Gençlere: Katılım, özgürlük ve dayanışma değerlerini sahiplenin; geleceğin demokratik kültürünü sizler inşa edeceksiniz.
Ne Dersiniz, Bir Umut Var Mı Sizce?
