Bir şeyler ters gidiyor.
-Asgari ücrete en çok zammı biz verdik. Dendi. Yılbaşından geçerli olmak üzere verilen zam bugün sıfırlandı. Vatandaşlara kemer sıkmayı tavsiye edenler bir yandan bazı bürokratlara akla hayale gelmeyecek miktarda parasal destekler veriliyor. Bir bürokratın eline geçen parasal miktar 313.780 bin lira. Üç maaş toplamının asgari ücretlinin maaşının 70 katı olması kime ve neye göre ölçüdür? Yakın zamanda açılan Çanakkale 18 Mart köprüsünün geçiş ücretinin 200 liracık olarak anılması asgari ücretlinin günlük yevmiyesinden fazla olmasını perdelememektedir. Kaldı ki 200 lira bugün tedavüldeki en yüksek para birimidir.
Akaryakıta gün aşırı verilen zamlar her alanda fiyat artışlarına sebep olmaktadır.
Esnaf sattığı malı yerine koyamamaktan, Ziraatçılık yaparak geçinemeye çalışan vatandaşlar gübre mazot, ilaç, giderlerinin pahalılığı sebebiyle tarlalarını sürememekten şikâyetçiler. Ziraatçıların çoğu bankalardan aldıkları kredileri ödeyemedikleri için arazilerine, araçlarına ve tarlalarına haciz konmakta. Et veya süt üretimine yönelik hayvancılık yapan vatandaşlar girdi fiyatlarının pahalığı nedeni ile sorun yaşamaktadırlar. Sorunlarının çözümü için besledikleri hayvanları satarak günü kurtarmaya çalışmaktadırlar. Et ve süt kurumu ürünlerine %48 zam yaptı. Sorumlu genel müdür
- Et ucuz olduğu için kurumun şubelerinin önündeki kuyruklar fazlaydı.
Mealinde açıklama yapmıştı.
Bugün vatandaşlar bütçelerinin yetersizliği sebebiyle ucuz ürünlere yönelmektedirler. Bu nedenden ucuz ürün almak için birçok market gezmektedirler. Ucuz ekmek kuyruğundakiler zemheri soğuğunda keyiften mi saatlerce kuyrukta beklemektedirler?
Önümüz ramazan ayı. Vatandaşların evlerine birçok ürün gibi et alabilmeleri imkânsız.
Bu ayın yoksulun çektiği sıkıntıları anlama ayı olarak bilinmektedir. Aç kalmanın veya canının çektiğini yiyememenin eksikliği oruç tutanlar tarafından daha kolay anlaşılır.
Ülkede yaşayan vatandaşların %70'i geçim sıkıntısı çekmekte. Yoksula yardım edecek kesim yoksulluk yaşayanlara el uzatabilecekler mi?
Onlar da gidişat düzelmezse; bize de sıra gelecek endişesini taşımaktadırlar.
Sonunda iktidar vatandaşın pahalıktan şikâyet etmesine hak verdi.
Ülkede pahalılık var denmesi için iki yıllın geçmesi gerekiyormuş.
- Pahalılık var. Ancak temel gıda maddelerine ulaşıla biliniyor. Denmesi doğru mudur?
Pahalı olan ürünlerin raflarda sergilenmesi sorun değil ise; vatandaşın alım gücünün olmaması nedeni ile istediğini alamaması sorun olmuyor manasına mı gelmektedir?
