AKP nin ilk yıllarıydı, özgürlük, barış, kardeşlik, eşitlik ve özgürlük sloganları ile herkesin ve her kesimin kendisini içinde his ettiği bir siyasi parti!
Çok çekmişlerdi, Kemalistlerden, Atatürkçü, milliyetçi, faşist kesimden, inançlı dindar, sarıklı ve türbanlı kesim!
Bundan sonra onların iktidarıydı, yalınayak lı ve baldırı çıplak, tıpkı Ashap ın Mekke ye girişi gibi, girmişlerdi, meclise ve Ankara nın bağrına dalmışlardı!
Yıllardan beri özlemini çektikleri bir sistemi inşa etmek için liderlerini dünya İslam aleminin lideri yapmak ve Türkiye yi lider ülke yapmak için…
Tüm imkanlar ve tüm olanaklar ellerinin altındaydı, solcusu, sağcısı, liberali, laiki hepsi, kendini bu dört eğilimin içinde buluyordu.
Kürt sorunu benim sorunum demişti liderleri, İslam davası benim davam, ezilenler sömürülenler, İsraf ve haram bu sistem sayesinde ortadan kalkacaktı.
Öğrenciler modern çağdaş bir eğitim sistemine kavuşacaktı, ekonomi sadece üretime yönelik ve sadece artı değer üreten yatırımlara yönelecekti.
Faile meçhuller, karanlıkta kalan cinayetler, hukuksuzluklar ve kanun dışı oluşumların tamamı yok olup gidecekti.
Herkes hak ettiği yere hak ettiği için ve liyakatine göre işe yerleşecek, sınavlar adil ve şeffaf olacaktı, istismar ve torpil olmayacaktı.
Bunların tamamının ilk yıllarda yaşandığına şahit oluyoruz, bu günleri görmedik değil, gördük ama bir rüya gibi geçti gitti, bu güzel işler uygulamalar.
İlk önce iktidarı iyi kullanan ve paralel devlet haline gelen, bazı cemaatler ve siyasal İslamcı klikler, bu iktidarı çok güzel kullandılar!
Onlar torpil, rüşvet ve yolsuzluğun içine boğaza kadar battılar, gençler ve devlet memuru olmak için, bu cemaatlerin tuzağına düşerek, geçim ve iş garantisi ile bazı çıkarlar elde etiler!
Ama işin sonunda bu cemaat terör örgütü suçlaması ile oyunun dışına atılınca bu çaresiz ve kimsesiz gençler terörist ve terör örgütü işbirlikçisi olarak, hem özgürlüklerini, hem de işlerini kaybettiler!
Barış ve çözüm süreci dediler, bu sefer Bu iktidara umut bağlayan Kürt gençleri, hayatından ve özgürlüklerinden oldular.
Hak hukuk arayan ve adalet bekleyenler, biraz olsun başını kaldıran herkes bir terör örgütü veya darbecilikle suçlanarak, iş ve hayat, özgürlüklerini verdiler!
İşte bu günlere geldik emekliler, geçinecekleri maaşlarını, memurlar alacaklarını, işçiler ise asgari geçim standardı olan, asgari ücreti kaybettiler!
Yani biz bu iktidarla nasıl başladık v e finali nasıl bitirdik kimse inanamaz ve kimse bu sonucu bekleyemezdi!
Demek ki oluyor bu coğrafyada uzun süre iktidarı elinde bulundurmanın bedeli böyle zor ve böyle 180 edece aynı yere getiriyor insanları, bu yaralar nasıl kapanır, bu sistem nasıl düzelir bilemem ama Halk kararını vermiştir, iyileşmek istiyor, 1 Mayıs günü sahalar ve sahneler bunu gösteriyordu!